پر ادراری و پرنوشی: زمانی که قند خون به اندازه بالاتر از آستانه کلیوی برسد پر ادراری به صورت متناوب و شب ادراری ایجاد می شود و این پر ادراری باعث ایجاد تشنگی و در نتیجه پر نوشی میشود.
پرخوری: چون قند خون اضافه از ادرار دفع می شود بدن دچار پرخوری جبرانی میشود و اگر این پرخوری رخ ندهد باعث کاهش وزن و از دست دادن چربی زیر پوستی میشود.
علائم مربوط به تجمع کتون ها یا کمای دیابتی: هنگامی که انسولین بسیار کاهش می یابد کتو اسید ها تجمع می یابند در نتیجه خون اسیدی شده و بیمار سریعاً بدحال می شود علائم گوارشی مثل تهوع استفراغ، درد شکم، به دلیل کاهش آب بدن ضعف و افت فشار و حتی اغما می شود.